ବେଢ଼ାବୁଲା ଓ ବେଢ଼ା ପରିକ୍ରମା

ସମୁଦ୍ର ତଟରେ ଶ୍ରୀ ମହାକ୍ଷେତ୍ରରେ ଶଙ୍ଖନାଭିର ମଧ୍ୟରେ

।

ଶ୍ରୀ ନୀଳକନ୍ଦରେ ଅଛନ୍ତି ସତ୍ୱରେ କର୍ଣ୍ଣଡେରି ଶୁଣ ନରେ

।।

ଶଙ୍ଖଆକାରରେ ପଞ୍ଚମକ୍ରୋଶରେ ଅଟଇ ସେ ମଧ୍ୟସ୍ଥଳୀ

।

ମାନବେ କେ ତାହା ନ ଭେଦିବେ ଯାହା ଶିବ ନ ପାରନ୍ତି କଳି

।।

ବେଢ଼ାପରିକ୍ରମା ଏହାର ମହିଁମା ଶୁଣି ହୋଇବା ହରଷ

।

ଏହାକୁ ଶୁଣିଣ ଅଶେଷ ଦୂଷଣ ଶୀଘ୍ରେ ହୁଅଇ ବିନାଶ

।।

ଛାଡ଼ ଦୁଢ଼ମତି କରିବା ଭକତି ବେଳୁଁ କୃଷ୍ଣ ଆଶ୍ରେ କର

।

ଲଭିବ ମୁକତି ହେବ ମୋକ୍ଷଗତି ପ୍ରବେଶ ହରିମନ୍ଦିର

।।

ପ୍ରଥମେ ଦର୍ଶନ ପତିତପାବନ ସିଂହଦ୍ୱାରେ ଦେଖ ଯାଇଁ

।

ଦ୍ୱାବିଂଶ ପବଛେ କାଶିବିଶ୍ୱନାଥ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ରହ୍ମରୂପ ଧ୍ୟାଇଁ

।।

ଶ୍ରୀ ଭୋଗମଣ୍ଡପ ଦେଖି କ୍ଷୟ ପାପ ତହିଁ ମସ୍ତକ ଲଗାଅ

।

ଅଜାଣ ନାଥଙ୍କୁ ଶୁଭରେ ଦେଖନ୍ତୁ ବିଘ୍ନେଶ୍ୱର ପାଶେ ଯାଅ

।।

ବଟକୃଷ୍ଣ ଆଦି ପରିକ୍ରମା ବଧ ବଟମଙ୍ଗଳା ସେଠାରେ

।

ଅନନ୍ତ ଶୟନ ଶଯ୍ୟାକୁ ଦେଖିଣ ଲୟକର ଚକ୍ରୋପରେ

।।

କ୍ଷତ୍ରପାଳ ଦେଖି ସେ ସ୍ଥାନରୁ ଆସି ନୃସିଂହନାଥଙ୍କ ଯାଏ

।

ବିପ୍ରସଭା ଥରେ ଦେଖ ସ୍ୱଚକ୍ଷୁରେ ନିରତେ ପୁରାଣ ହୁଏ

।।

ତହିଁର ଅନ୍ତରେ ରୋହିଣି କୁଣ୍ଡରେ କାକପଡ଼ି ଚତୁର୍ଭୂଜ

।

ତଥିପରେ ଚକ୍ର ଦେଖ ହୋଇ ବକ୍ର ପୂର୍ବ କଥାଯାକ ହେଜ

।।

ଶୁଭରେ ବିମ୍ବଳେ ଶ୍ରୀ କ୍ଷେତ୍ର ଭୂପାଳେ ସତ୍ୟେ ମଣନ୍ତି ଗୁହାରି

।

ଏହାଙ୍କ କୃତ୍ୟରେ ମହାଦୁର୍ଗା ଖରେ ମଂସାସୁର ଦର୍ପ ହରି

।।

ନନ୍ଦର ଯଶୋଦା କୃଷ୍ଣମୂର୍ତ୍ତି ଗଦା ଗଦାହୋଇ ହୋଇ ବସିଛନ୍ତି

।

ସରସ୍ୱତୀ ନୀଳମାଧବ ସକଳ ବେତାକାଳିକା ମୂରତି

।।

ଦେବୀ ସରସ୍ୱତୀ ପ୍ରସନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ଭଲକରି ଦେଖ

।

ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ ଭଲେ କୁବେରର ତୁଲେ ଧନ ଦେଇ କରେ ସୁଖ

।।

ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ମୋହନେ ବସିକରି କ୍ଷଣେ ଶ୍ରୀ ମହାମନ୍ତ୍ର ଭଜନ

।

ସେଠାରୁ ଉଠିବ ପ୍ରଳମ୍ବ କରିବ ହନୁମାନେ ନିବେଦନ

।।

ଗଙ୍ଗାଦି ତ୍ରିଧାର ମୋକ୍ଷଜାଣ ନର ପାଦୁକକୁଣ୍ଡ ଅଟଇ

।

ତହିଁରୁ କଣିକା ମାତ୍ରକେ ସେବିତୀ ଅଶେଷ ପାପ ହରଇ

।।

ଏହା ଶେଷଭାଗ ମସ୍ତକେ ସଂଯୋଗ କପୋଳେ କରିବ ଚିତା

।

ଏହା ଦେଖିଲାରୁ ଦଣ୍ଡଧର ଦୂରୁମୃତି କରେ ଅପ୍ରମିତା

।।

ଆଦିତ୍ୟ ଉଦୟ ସେଠାରେ ଦେଖିବ ଈଶାଣେ ପାତାଳେଶ୍ଵର

।

ଉତ୍ତରେ ଉତ୍ତରାୟଣୀ ବସି ତୋରା ସୁବର୍ଣ୍ଣକୂପ ପାଖରେ

।।

ଶୀତଳା ସହିତ ରୁଦ୍ରଗଣ ଦେଖ ସେଠାରେ ବସିଅଛନ୍ତି

।

ବେନିଙ୍କର ବର ବିଜୟା ଉପର ଧବଳ କଲା ମୂରତି

।।

ପାଦପଦ୍ମଚିହ୍ନ ଦେଖିକରି ବର୍ଣ୍ଣ ପଞ୍ଚତୀର୍ଥ ଲୟକର

।

ମହୋଦଧି ବଟ ପାଦପଦ୍ମ ଚକ୍ର ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର

।।

ସେ ପଞ୍ଚତୀର୍ଥରେ ସ୍ନାନ କଲେ ଖରେ କାଳଭୟ ନ ଲାଗଇ

।

ଚଇତନ୍ୟ ରୂପ ସେସ୍ଥାନରେ ପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ରହ୍ମହତ୍ୟା ଦୋଷ ଯାଇଁ

।।

ବେଢ଼ା ବୁଲିକରି ସତ୍ୟବାଟେ ଚାଲି ବିଷୟାକୁ ଦୂର କରି

।

ଶ୍ରୀ ଗୁରୁଚରଣ କରିବ ସ୍ମରଣ ସଂସାରୁ ହୋଇବ ପାରି

।।

ଏଥୁଅନନ୍ତରେ ଜଗମୋହନରେ ଦେଖିବ ବେନି ଭାଇଙ୍କି

।

ବୀରସେ ଘୋଡ଼ାରେ ଚଢ଼ିଣ ସତ୍ୱରେ କାଞ୍ଚିକାବେରି ପାଇଁଙ୍କି

।।

ଦଧି ଖାଉଥିଲେ ଗୋପାଳୁଣୀ ମେଳେ ବଛାମୁଦୀ ବନ୍ଧା ଦେଇ

।

କର ପ୍ରସାରିଣ ଗୋପାଳୁଣୀ ଗଣ ସେ ମୁଦ୍ରିକାକୁ ନିଅଇ

।।

ଶିବବ୍ରହ୍ମା ନର ଛାମୁରେତ କରଯୋଡ଼ି ହୋଇଛନ୍ତି ଉଭା

।

ଗଋଡ଼ ସ୍ତମ୍ଭରେ ଗଋତ୍ମାନ କରେ ଦେଖ କି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରଭା

।।

ସେଠାରେ ଶୋହଳ-ଦଣ୍ଡର ବିଳମ୍ବ ନିଗୁଢ଼ ପ୍ରେମ ଭାବରେ

।

କାକୁସ୍ଥରେ କର ନିବେଶିବ ଶିର ଦ୍ୱାରପାଳଙ୍କ ଆଗରେ

।।

ଚନ୍ଦନ ଅର୍ଗଳି ଠାରେ ଯାଇମିଳି ନିରେଖି ଚାହଁ ନୟନ

।

ସ୍ତମ୍ଭରେ ମର୍କତ କନକ ମଣ୍ଡପ ତଥିମଧ୍ୟେ ଭଗବାନ

।।

ନିଜ ସିଂହାସନେ ବସି ଏକଧ୍ୟାନେ ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂରତି ଧରି

।

ଜୟ ବଳଦେବ ଜୟ ବାସୁଦେବ ଜୟ ସୁଭଦ୍ରା ସୁନ୍ଦରୀ

।।

ଜୟ ସୁଦର୍ଶନ ମଦନମୋହନ ଜୟ ବଳାରାମ ହରି

।

ଏକକରେ ହଳ ଦିତୀୟେ ମୂଷଳ ଅରୁଣ ନୟନ ଘାରି

।।

ଏକକରେ ଦର ଚକ୍ର ଅନ୍ୟ କର ଅନ୍ୟ କରେ ଗଦା ଶୋହେ

।

ଚତୁର୍ଥ କରେଣ ପଦ୍ମ ଧରି ପୁଣ ଭକ୍ତଜନ ମନ ମୋହେ

।।

ସାରି ଅବକାଶ ସେବକାଦି ଦାସ ଭୋଗକୁସଞ୍ଚା ଥୋଇଲେ

।

ନିୟୋଗୀୟମାନେ ଆପଣାର ମନେ ପୂଜା ଘଣ୍ଟା ବଜାଇଲେ

।।

ଘଣ୍ଟାଦିର ଧ୍ୱନି ଶୁଭେ ପୂରତିନି ବ୍ରହ୍ମାସଙ୍ଗେ ଦେବ ଘେନି

।

କୃଷ୍ଣ ଚରଣକୁ ଧୂପ ଖଟିବାକୁ ଇନ୍ଦ୍ରଆଦି ସୁର ମୁନି

।।

ଛାମୁରେ ଅନ୍ତରେ ହୁଏ ଟେରାବାଡ଼ ବାନ୍ଧନ୍ତି ପଟ ପତନୀ

।

ଋଦ୍ର ଯେ ପ୍ରତାପ ଖଟେ ଧୂପ ଦୀପ ଛତିଶାନିଯୋଗ ଘେନି

।।

ଅହ୍ମଣିଆ ଭାର ଘେନିଣ ସତ୍ୱର ମହାଶୁଆରେ ଆସନ୍ତି

।

ଛପନିଆ ଭୋଗ ରୂପରେ ସଂଯୋଗ ଛାମୁରେ ପନ୍ତି କରନ୍ତି

।।

ଷଷ୍ଠାଦଶରୂପେ ପୂଜାର ସ୍ୱରୂପେ ନାନାବିଧ ରୂପ ଧରି

।

ଅଙ୍ଗନ୍ୟାସ କରନ୍ୟାସ ମାନଙ୍କର ବାକ୍ୟ ମାନ ଉପଚାରି

।।

ନଇବିଦ୍ୟ ଧୂପ ଚଳୁଧରି ଦୀପ ବ୍ରହ୍ମ ରୂପକୁ ଚିନ୍ତନ୍ତି

।

ଚିନ୍ତିଲା ମାତ୍ରକେ ପ୍ରେମବ୍ରହ୍ମରୂପେ ଚଳୁରେ ଦୃଶ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି

।।

ଦିବ୍ୟ ଉପାସକ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ ପାକ ଅମୃତ ମଣୋହି କରି

।

ତାମ୍ବୁଳ କର୍ପୂର ବିଡ଼ିଆ ବାହାର ଭୋଗ ଆଚବନ ସାରି

।।

କର୍ପୂର ଆଣିବା ଧୂପକୁ ସାରିବା ଆଳତି କରିବା ଶେଷ

।

ଭକ୍ତ ଯେଉଁନରେ ସେବନ୍ତି ଛାମୁରେ ଦେଖେ ବଳରାମ ଦାସ

।।

ହାଟ କୈବଲ୍ୟର ବସେ ନିରନ୍ତର ଏକକାର ସବୁ ଦେଖ

।

ଶ୍ରୀ ମହାପ୍ରସାଦ ଆତ୍ମାର ଅଭେଦ ଭବ ଭୟକୁ ଉପେଖ

।।

ସନ୍ଧ୍ୟାଧୂପ ଆଦ୍ୟ ବେଳେ ଦେଖ ମଧ୍ୟ ହୁଏ ପାଞ୍ଚ ଅବକାଶ

।

ଗଋଡ଼ ପଛରେ ଥାଇ ଦେଖ ନରେ ଜନ୍ମ ସୁଫଳ ପ୍ରକାଶ

।।

ସନ୍ଧ୍ୟା ଧୂପବେଳେ ସଉଲାଗି କାଳେ ଚଳ ଧଣ୍ଡାମାଳମାନ

।

ଆଭରଣମାନ ଶ୍ରୀ ଅଙ୍ଗୁ କାଢ଼ିଣ ଲାଗି ପାଇ ଚତୃସମ

।।

ଏଥୁଅନନ୍ତରେ ଜଗନ୍ନାଥ ଖରେ ଚନ୍ଦନ ଲାଗି ହୁଅନ୍ତି

।

ବଡ଼ସିଂହାରରେ ବେଶ ଉଦ୍ଯୋଗରେ ପଶୁପାଳକେ କରନ୍ତି

।।

ଚକାବଇଠିରେ ଖଞ୍ଜନ୍ତି ସତ୍ୱରେ ଖିରୋଦ୍ର ଶ୍ୱେତ ଅମ୍ବର

।

ପାଳିର ଯେ ଦାସ କରନ୍ତି ସୁବେଶ ଚିତ୍ତେ ହୋଇ ତତପର

।।

ବାସୋପରେ ବାସ କରନ୍ତି ସୁବେଶ ଡମ୍ବରୁ ମଝା କଟିରେ

।

ସେ ପୀତବସନ ତହୁଁ ଉପରାଣ ବିପୁଳ ଭୁଜ ଉପରେ

।।

ରାହୁରେଖଝିନ ଶୋଭଇ ବସନ କର୍ଣ୍ଣେ ମକର କୁଣ୍ଡଳ

।

ନୂତନ ଲଳିତ ରତନେ ଜଡ଼ିତ ଶୋଭିତି ଚିତା ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ

।।

ନାନା କୁସୁମରେ ତ୍ରିବେଣୀ ଚୂଳରେ ଯତ୍ନ କରି ସଜାଡ଼ନ୍ତି

।

ଜମ୍ବୁନଦେ ଚିତା ଉପରେ ଶୋଭିତା ଧନ୍ୟ ସେ ଅଳକାପନ୍ତି

।।

କୋଟି କାଳିନ୍ଦୀର ପରାଏ ସୁନ୍ଦର କଳା ଶ୍ରୀମୁଖମଣ୍ଡଳ

।

ବନଜ ପଲାଶ ପରାଏ ବିକାଶ ବିକଚ ନେତ୍ରଯୁଗଳ

।।

ନାସାରେ ବସଣୀ ଶୋଭନୀୟ ପୁଣି ମହୋଦର କର୍ଣ୍ଣାଞ୍ଚଳ

।

ବିପୁଳ ଭୁଜରେ ଲମ୍ବିଛି ରୁଚିରେ ଦିବ୍ୟ କରଡ଼ିଆମାଳ

।।

ଅଧର ଛବିକୁ ଉପମା ଦେବାକୁ ନାହିଁ ଆଉ ତ୍ରିଭୁବନ

।

ପ୍ରବାଳନାବ କି-କାଳନ୍ଦିହ୍ରଦେ କି ଭାଷଇ ତା ପ୍ରତେ ଘେନ

।।

ଏ ବଡ଼ ସିଂହାର ଦେଖହେ ସୁନର ଅଟଇ ଅତି ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ

।

ଚର୍ମ୍ମଡ଼ୋଳା ନେତ୍ର ହୁଅଇ ପତିତ ଦେଖିଣ କରପଲ୍ଲବ

।।

ଏହିସମୟରେ ସ୍ତୁତିକର ନରେ ଅଶେଷ ଦୂରିତ ଯାଉ

।

କରିଲେ ଜଣାଣ ଗୁହାରି ଶ୍ରବଣ ବିପତ୍ତି ନ ରହେ ଆଉ

।।

ବେଶ ସାରି ଭୋଗ ହୁଅନ୍ତେ ସଂଯୋଗ ବେଶକାରୀଏ ଅନ୍ତର

।

ଭୋଗ ହେବା ଅନ୍ତେ ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ହସ୍ତେ ଦେଖନ୍ତି ଯେ ସୁରନର

।।

ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳିପରେ ସିଂହାସନ ତଳେ ରତ୍ନପଲଙ୍କ ପଡ଼ଇ

।

ସୁବର୍ଣ୍ଣଝରୀରେ ଜଳ ସୂଚାରୁରେ ସେଠାରେ ରଖନ୍ତି ନେଇ

।।

କବାଟ ପକାନ୍ତି ଦେଉଳ ଶୋଧନ୍ତି ଦେବତାମାନେ ମେଲାଣି

।

ରତ୍ନସିଂହାସନୁ ସୁକୁମାର ତନୁ ବିଜେ ପଲଙ୍କରେ ପୁଣି

।।

ନୀଳକଣ୍ଠ ଜାଣ କପାଳ ଲୋଚନ ଜମ୍ବେଶ୍ୱର ହରିହର

।

ଲୋକନାଥ ମାରକଣ୍ଡ ବେଲେଶ୍ୱର ଯାନ୍ତି ଆପଣ ମନ୍ଦିର

।।

ମାରକଣ୍ଡ ଶ୍ୱେତ-ଗଙ୍ଗା ଚକ୍ରତୀର୍ଥ ଆବର ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମନ

।

ଶୁଣ ହେ ସୁନରେ ଏ ତୀର୍ଥମାନରେ ନିଶ୍ଚେ କରିବ ସ୍ନାହାନ

।।

ସ୍ୱର୍ଗର ଦ୍ୱାରରେ ମହୋଦଧିଠାରେ ସ୍ନାନ କର ଅନୁସରି

।

ସୁରଗଣମାନେ ବାଞ୍ଛା ଅନୁକ୍ଷଣେ ଭାଗ୍ୟ ହୋଇବ ଆମ୍ଭରି

।।

ଜନମ ଆମ୍ଭର ହୋଇବ ମର୍ତ୍ତ୍ୟର କୈବଲ୍ୟ କରିବୁଁ ସେବା

।

ତୀର୍ଥମାନଙ୍କରେ ସ୍ନାହାନ ସତ୍ୱରେ ହୋଇବ ଏଭାଗ୍ୟ ଅବା

।।

ନିରନ୍ତରେ ନାମ କରିବୁଁ କୀର୍ତ୍ତନ ଦଣ୍ଡେ କ୍ଷଣେ ଏକଘଡ଼ି

।

ମନ ଦେଇକରି ଭଜିବୁଁ ଶ୍ରୀହରି ବିଷୟାପଥକୁ ଏଡ଼ି

।।

ଏ କଥା ସୁଜନେ ଶୁଣ ସାବଧାନେ ଦେହାନ୍ତରେ ନ ମିଳଇ

।

ମନ କର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ ଶୁଣିଲେ ସତ୍ୱରେ ବଇକୁଣ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇ

।।

ନ କରିବ ହେଳା ଶ୍ଵେତପଦ୍ମଡୋଳା ଭଜ ଏ କରୁଣାନିଧି

।

ହୃଷ୍ଟ କରି ମନେ ହେଜିବ ଯତନେ ସର୍ବକାର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ ସିଦ୍ଧି

।।

ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ଏ ଭବସାଗର ପରି ହେବାକୁ ନଉକା

।

ଭଜ ମନଦେଇ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଧାଇଁ ଲୟ ବସି କର ଏକା

।।

କ୍ଷେତ୍ର ବିଧିମତେ ଲେଖିଲି ଯୁଗତେ ମୋର ନ ଧରିବ ଦୋଷ

।

କ୍ଷୁଦ୍ରମତି ମାତ୍ର କରିଲି ବିଖ୍ୟାତି କହେ ବଳରାମଦାସ

।।